Werken bij de dierenambulance: "het is echt niet alleen maar ellende"

De Dierenambulance is met spoed op zoek naar vrijwilligers.
Met name chauffeurs die kunnen helpen bij het ophalen van zieke, dode, gewonde
en aangereden dieren.

De Dierenambulance had eerder al een oproep op Facebook
geplaats. Die werd veel gedeeld maar toch is het nog niet gelukt iemand te
vinden. De vaste kern vrijwilligers begint oververmoeid te raken, vertelt coördinator
Ellen in de kantine in Wilnis. “We hebben één iemand die alle nachtdiensten
rijdt, en die daarnaast ook nog een gewone baan heeft. Die moet nu soms ook de avonden
gaan rijden om het rooster dicht te krijgen.”

Aan het begin van de coronatijd waren er juist extra vrijwilligers, omdat veel mensen thuis kwamen te zitten. “Maar toen hun werk weer begon namen ze ook weer afscheid”, vertelt Ellen.

Normaal gesproken is de winter een rustigere periode voor de
Dierenambulance, omdat er weinig nieuwe dieren geboren worden. Vanwege de
vogelgriep in de regio krijgt de Dierenambulance nu toch veel meldingen.

Vogelgriep herkennen

Dat zorgt voor extra werk, want er moet een extra auto
rijden speciaal voor dieren die vogelgriep hebben. “Het is zo besmettelijk dat
ze niet in de gewone ambulance mogen rijden”, vertelt Ellen. “De bus moet
daarna helemaal ontsmet worden. Met heftige spul. Daarna moet de bus 45 minuten
luchten voordat er weer gereden kan worden.” Een extra busje houdt ook in dat
er nog een extra chauffeur nodig is.

[prepr_ ]

Het is belangrijk dat de vogelgriep zo min mogelijk verspreid wordt. Daarom geeft Ellen een paar tips om zieke dieren te herkennen. “Het zijn wilde vogels, die willen nooit naar mensen toe. Als je ze dicht kan naderen dan is er al iets mis.” Vaak bewegen de vogels weinig of schudden ze met hun hoofd. “Wees met name alert op vogels die rondjes draaien in het water, of op vreemde plek zijn zoals ganzen in een woonwijk.”

Kom vooral niet in de buurt van zieke vogels, waarschuwt
Ellen. “Je kan de ziekte met je schoenen verspreiden. Probeer het te filmen op
afstand en bel ons.”

‘Dumpen is zo triest’

Naast zieke vogels komen er ook meldingen binnen over
huisdieren, gevonden dieren en gedumpte dieren.

Ellen heeft gemerkt dat er in de coronatijd meer dieren gedumpt worden. “Mensen kwamen thuis te zitten en dachten: ach leuk, we nemen een hond of kat.” Het moment dat mensen weer meer naar werk gingen en op vakantie mochten, werden er veel dieren gedumpt, vertelt Ellen. “Het is voor ons onbegrijpelijk dat mensen dat zonder gevoel kunnen doen. Heb je kittens die je niet wil; breng ze naar het asiel, naar de Amsterdamse zwerfkatten, voor mijn part meldt je ze bij ons aan. Doe iets. Maar dumpen is zó triest.”

Elke dag is anders

Om bij de Dierenambulance te werken is affiniteit met dieren belangrijk, zegt Ellen. Maar is dat niet lastig, om juist als dierenliefhebber veel dieren tegen te komen die in slechte staat verkeren? “Dat is soms moeilijk,” geeft Ellen toe, “maar ook als een dier gewond is en geëuthanaseerd moet worden help je ze. Achtergelaten in de natuur sterven ze een hele nare dood. Je voorkomt onnodig lijden.”

[prepr_ ]

Bij de Dierenambulance heb je niet alleen met dieren te
maken, vertelt Ellen: “Je moet ook om kunnen gaan met boze of verdrietige
baasjes.” En soms maak je bijzondere dingen mee.

Zo was er een mevrouw die een tijd in het ziekenhuis was
opgenomen. Ze had een bedrijf ingehuurd om op haar kat te passen. Na een maand
kwam ze thuis en lag de kat dood in de gang. Het hele huis was erg vervuild. De
vrouw zelf was niet in staat iets schoon te maken. “Mijn collega’s hebben een stofzuiger
gepakt en gaan dweilen en schoonmaken”, zegt Ellen. Twee dagen later kwamen ze
ter controle terug. “Toen was er nog niets geregeld voor thuiszorg. Daar zijn
wij toen ook achteraan gegaan.” Dat valt natuurlijk niet onder de normale taken
van de Dierenambulance, zegt Ellen, “maar als je zoiets tegenkomt.. dan kan je
daar niet van weglopen.”

Niet alleen ellende

Geen dag is hetzelfde bij de Dierenambulance, zegt Ellen. “Het
is echt niet alleen maar ellende”,  vertelt
Ellen voor een muur vol met foto’s. Op de foto’s staan vrijwilligers samen met
geredde zwanen, kittens, egels, honden en nog veel meer dieren. “Vorig jaar konden
we een kat terugbrengen die al acht jaar vermist was. Dat zijn ook de leuke
dingen, dat je mensen blij kan maken.”

“Het is dankbaar werk”, zegt Ellen. Ze wijst naar de rijen
vol foto’s met lachende mensen. “En er wordt hier ook heel veel gelachen.”

NieuwsWilnisbesmettelijke vogelziektecoronadierendierenambulancedierenambulance ronde venen amstellandEllenMijdrechtvinkeveenvogelgriepvrijwilligersvrwijilligersorganisatieWilnis