Reizend restaurant SterkWater is neergestreken in fort Abcoude. De verhalen en geschiedenis van De Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam worden verteld door kunst, muziek en een vijfgangendiner.
“Als je de geschiedenis eenmaal kent zie je het overal in het landschap terug”. Lubbert de Boer kijkt vanaf fort Abcoude uit over de uitgestrekte velden en de spoorlijn. Tot en met acht mei is dit fort de standplaats van reizend restaurant SterkWater. “Het is een fantastische plek”, zegt Lubbert. “Spannend, mysterieus, en met een prachtige geschiedenis.”
Dineren op een bijzondere locatie; dat is het concept van de initiatiefnemers. In 2016 richtte Lubbert samen met zijn compagnon Robbert Maas restaurant de Maaltuin op. Ze begonnen in de Botanische Tuinen en vertrokken daarna naar erfgoedlocaties zoals paleizen en kastelen. Tijdens deze editie reist het restaurant langs de forten van de Hollandse Waterlinies. En heeft het dus een nieuwe naam: SterkWater.
Het mysterie rondom forten heeft Lubbert altijd aangetrokken. “Als kind fietste ik elke dag langs fort Rhijnauwen. Het intrigeerde me. Die gigantische bouwwerken in een leeg landschap; wat doen die daar nou?”
Die verwondering kwam weer boven toen hij drie jaar geleden regelmatig langs fort Maarsseveen fietste. Wat is het verhaal van dat fort? Hij dook in de geschiedenisboeken en kwam terecht bij de Nieuwe Hollandse Waterlinie. “Die geschiedenis is zo ontzettend boeiend,” vertelt Lubbert voor een oude ingang van fort Abcoude. “Dit zijn bijzondere plekken die gezien moeten worden.”
Hij loopt over het forteiland tot hij bij een bordje komt: Liefde op fort Abcoude. Hij scant de QR-code. De stem van een oudere dame begint te vertellen. “Ik was aan het schaatsen met vriendinnen en ik zag een militair.. hij was aan het zwieren… ik zwierde ook. Ik vroeg: zullen we samen zwieren?”
Het was een verboden liefde. Hij was protestant, zij katholiek. “In die tijd werd nog gezegd: twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen,” vertelt Lubbert. Toch bloeide de liefde op. Hij wijst naar een huis in het dorp Abcoude. “Daar woont zij nu nog steeds.” Ze zijn hun hele leven samen gebleven.
[prepr_photo 5a0df101-7cf4-4093-aba0-a781db313365]
Dit is één van de verborgen verhalen waar Lubbert en zijn team naar zoeken als ze op een plek aankomen. “We lezen boeken, doen rondleidingen, praten met de mensen. En ineens zie je dan een terugkerend thema.” Bij fort Abcoude is dat “onwaarschijnlijkheid”. Met dat thema en de verhalen maken ze een avondvullend programma vol kunst, muziek en eten. Lubbert: “Aan het einde van de avond weet je iets meer over de plek waar je bent.”
En er is meer dan genoeg te vertellen; zo is fort Abcoude het oudste fort van de Stelling van Amsterdam. De stelling werd vroeger gebruikt als schuilplaats bij een eventuele aanval. Één miljoen mensen, een kwart van de bevolking destijds, kon er verblijven. In silo’s werd voedsel opgeslagen.
Dat verhaal is nu verpakt als amuse. Chefkok Paul Oldenmenger maakt het klaar. Op een laag van aspergeroom strooit hij gepofte tarwe. “Tarwe is één van de granen die hier in de silo’s werd opgeslagen,” vertelt hij. Zo konden ze in geval van nood een kwart van de bevolking tot een half jaar lang van voedsel voorzien.
Paul bedenkt de gerechten voor het menu. De vijf gangen zijn altijd geïnspireerd op de locatie en het seizoen. Hij loopt over het dichtbegroeide forteiland. “Kijk, dit is daslook.” Hij scheurt een stukje van het blad en stopt het in zijn mond. “Het heeft de smaak van knoflook.” Zo staat vanavond op het menu: daslooksoep.
[prepr_photo ff08b70d-3e78-4c73-9316-441ed41e9be2]
Ook haalt hij inspiratie uit de verhalen van de locatie. Tussengerecht “Voor Spek en Bonen” vertelt de oorsprong van het gezegde. Vroeger was er in Abcoude een schaatsvereniging die wedstrijden organiseerde. “De mannen deden niet mee omdat ze schaatsen nou zo leuk vonden”, vertelt Paul. Ze deden mee om te winnen. De prijs was namelijk.. spek en bonen. Een gewilde prijs in een tijd van voedselschaarste, vertelt Paul. “Je deed dus echt mee vóór spek en bonen.”
Op elke locatie is dus weer een nieuw menu. Voor Paul is dat een mooie manier van werken: “Ik mag me elke keer laten inspireren door de plek.” De unieke locaties zijn vaak niet ingericht op eten koken voor honderd man. “Elke keer koken we op een primitieve plek waar je blij mag zijn als er water en stroom is”, vertelt Paul. “Dat het dan toch lukt daar elke keer een mooi vijfgangendiner neer te zetten.. dat maakt het wel gaaf.”
Na fort Abcoude reist SterkWater door langs de Hollandse Waterlinies. En daarna? Dan gaan ze op zoek naar nieuwe locaties, vertelt Lubbert. Want op één plek blijven, dat is niets voor deze ondernemers. “Wij blijven altijd reizen. Er zijn zo gigantische veel plekken die het verdienen om gezien te worden.” De vijftien erfgoedlocaties waar het restaurant nu is geweest zijn nog lang niet genoeg, vindt Lubbert. “Ik denk dat er wel 100 of 1000 kunnen zijn.”
Studio
Rendementsweg 10d
3641 SK Mijdrecht
E-mail
redactie@rtvrondevenen.nl
Telefoon Redactie
0297 - 286004
